deel 5

Zaterdag 22-11
Omdat het vandaag erg bewolkt was hebben we lekker de hele dag op de veranda zitten lezen, de temperatuur blijft wel erg aangenaam!De avond zijn we begonnen in het welbekende Ali Babba, waar we inmiddels worden behandeld als elite eregasten. Als eerste ons eten en drinken, ook worden er mensen geweigerd en weggestuurd die ons “lastig vallen”. Best grappig.
Om een uur of een zijn we enkele deuren doorgeschoven naar CLUB-22 wat er erg niet Afrikaans uitzag, LED verlichte stoelen en tafels en alles glimmend en nieuw, voor Nederlandse begrippen al erg luxe. Maar wel leuk om hier een dansje te maken en dat alles zonder ook maar een keer te zijn “lastig gevallen” te worden. Maar hier komen natuurlijk alleen de 'rijke' mensen omdat de entree weliswaar 1 hele euro was! En om 5 uur zijn we samen met onze rasta buurman lekker naar huis gewandeld in het pikken donker.
Zondag 23-11
Vandaag weinig zon, dat omdat het seizoen aan het wisselen is, het word winter. Brrrr koud, maar niet heus. Maar wel net genoeg zon om in de middag lekker aan het strand te gaan liggen bij Poco Loco! Het waren maar enkele uurtjes want rond 4 uur werden we bijna van ons strandbedje gewaaid door de stevige winterwind. Maar wel het kleurtje wat bijgewerkt, na die paar dagen bewolking waren we bijna weer net zo bleek als toen we aankwamen....Vroeg naar bed voor een enerverende dag die ons morgen te wachten staat...
Maandag 24-11
Vroeg uit de veren om te ontbijten, Jarmilla heeft ons opgehaald om naar school te gaan. We hebben een schoolreisje georganiseerd, met zo'n 100 kinderen naar het Apenpark en het strand! We hebben een grote touringcar laten huren door de leraren en die stond op ons te wachten toen we bij de school in Erinjang aankwamen.Hoppa, kinderen de bus in en gaan! Heerlijk, op een enkeling na zijn de kinderen nog nooit echt weg geweest uit de buurt dus de rit naar het strand was al een hele belevenis! Ze keken hun ogen uit en zongen uit volle borst allemaal liedjes mee! Deed me denken aan de tijd dat ik zelf op schoolreisje ging! Heerlijk! En vooral dat we door Senegambia reden met al die blanken, Toubab, Toubab! (betekend: witte mens) ze hadden er nog nooit zoveel bij elkaar gezien, Toubab city. Haha!Ook de mensen stonden stil om te kijken naar de bus vol uitgelaten zingende kinderen!
In het apenpark hebben de kinderen lekker wat pinda's uitgedeeld aan de aapjes, ook nog nooit gezien maar daar hebben ze dan ook flink van genoten!Toen ze de aapjes begonnen uit te dagen en te plagen toen de pinda's op waren zijn we doorgelopen naar het strand. Alle kinderen uitgekleed om het water per groepjes van 10 in te gaan, sommige scheten letterlijk in hun broek van angst en uiteindelijk hebben de meeste kindertjes heel erg genoten van die enorme plas water met zijn golven en sterke stroming.Uitgeput waren wij, en zeker de kinderen toen we in de bus terugreden naar school. Ook op de terugweg werd er weer lekker enthousiast gezongen door de lieve kindjes met die lekkere schelle stemmetjes.Daarna hebben we geluncht met Jarmilla, haar huisje bekeken wat in aanbouw is. Nu willen wij ook!! Maar ja, met een koophuis blijft dat voorlopig nog een droom... gegadigden? Leuk huisje in Arnhem zuid!
Uitrusten en eten is het plan vanavond, en vroeg naar bed toe!
Dinsdag 25-11
Deze morgen zijn we samen met Jarmilla op zoek gegaan naar parker schroeven om de lades onder de schoolbankjes te schroeven. Verschillende winkeltjes afgegaan om te vragen of ze het hadden maar na een winkel of 12 de moed maar opgegeven, op een gegeven moment weet je zelf niet meer waar je naar op zoek bent door al de verwarrende adviezen die je van iedereen krijgt. Je zou zo met spijkers terug komen...Toen zijn we op de Adams Nursery nog even wezen puzzelen met wat kinderen. Vermoeiend om te doen omdat ze ook nooit met een blokkendoos hebben gespeeld is het extra lastig, ruimtelijk inzicht hebben er maar weinig.
In de avond zijn we uit eten geweest met Jarmilla en Ashley bij Cafe Denmark, met live muziek dat zo hard stond dat je zowat moest schreeuwen om elkaar te verstaan. Wel leuk gezongen en aardig personeel! Daarna nog een pilsje gepakt bij Babba.
Woensdag 26-11
Vandaag nog precies een maand... Naar het strand want de zon schijnt heel hard!Verder wat boodschappen gedaan en zelf een spinazie stamppot gemaakt in de avond! Lekker hoor, nou ja niet echt wat we gewend zijn maar het was een hele verademing na enkele weken rijst met kip en zo.
Donderdag 27-11
Weer lekker naar het strand vandaag, onderweg naar de bedjes werden we achtervolgd door een vissersjongen en die wilde niet weggaan. De jongen van de strandbedden had dat door en stuurde hem weg, waardoor de strandbedden jongen achteraf in elkaar is geslagen door 3 man. Beetje jammer dat dat dan zo gaat, voelden ons wel schuldig maar hebben er niets aan kunnen doen....In de avond nog wat gedronken bij Maquette, een hele vriendelijke vrouw uit Senegal met een café in een container. Lekker buiten gezeten op de Bamboe stoelen.
Vrijdag 28-11
'S morgens opgehaald door Jarmilla om de vrijdag ochtend wat te spelen, zingen en voetballen met de kinderen. Vrijdag is een soort sport en speldag, deze dag is ook maar tot 12 uur.Verder wat uitgerust en wat opgeruimd en in de avond wat gedronken bij Babba.
Zaterdag 29-11
Weer naar het strand, we wilden ook weten hoe het met de jongen van de bedjes was, maar die was er niet. Wel de jongen die ervoor had gezorgd dat hij tikken had gehad, die even de waarheid verteld, maar hij bleef heel trots dat hij hem wel een lesje had geleerd.Op de terugweg kwamen we de jongen dan wel tegen, heet ging wel weer. Maar hij was naar het ziekenhuis moeten gaan, 2 kapotte knieën, snee in z'n hoofd en nek en wat schrammen. Het was niet met vuisten uitgevochten maar met stenen, niet echt eerlijk.
In de avond hadden we afgesproken om met Abdul naar een optreden in het binnenlandte gaan, BushTown in Bushumbala. Eerst wat gegeten en tot half 1 gewacht tot hij klaar was met optreden in de Ali Babba Garden.Na ongeveer een half uurtje rijden kwamen we in het dorpje aan, een hele grote binnenplaats met een enorm podium, alleen het publiek miste nog maar dat zou nog komen want het was nog niet begonnen (inmiddels 01:15!).Echt welkom voelde we ons niet en de sfeer was ook niet om over naar huis te schrijven maar na 3 uur wachten mocht Abdul dan eindelijk optreden voor de uiteindelijk ongeveer 20 overgebleven mensen. Knap waardeloos feestje helaas, maar ook dat hebben we dan weer meegemaakt....
Zondag 30-11
Op het strand wat uitgerust en nog een uurtje met de beddenjongen zitten praten, aardige gozer! En verder weinig gedaan en vroeg naar bed gegaan, morgen weer vroeg op!