Deel 2

Ook hebben we afgelopen week een naamceremonie op de compound gehad, voordat ze de geit ritueel zouden gaan slachten zijn we gevlucht. Ik vond het verder geen punt maar Nadine had er ietsje meer moeite mee. Ook met moslim nieuw jaar werd er een kip geslacht, en dat moest nadine toch toevallig wel zien. Dus die ziet af en toe nog een afgehakte kippenkop in haar dromen :)
Ook hebben we nog een nachtje wakker gelegen van een stel wat nogal heftige ruzie had, enkele uren lang hebben ze tegen elkaar staan schreeuwen en hoorden we af en toe rake klappen vallen. uiteindelijk kwam de politie om de boel te bedaren.
Verder hebben we nog een toerist bijna zien verdrinken, met behulp van een oplettende hotel medewerker is hij net op tijd uit het water gevist.... En ze zeggen nog zo: "Don't swim here" maar de stoere man zou wel even de zee in zwemmen... sukkel.

Dinsdag 04-11
Een nieuwe schooldag in de jongste klas, tellen en schrijven, de 0. Dat was behoorlijk lastig. Een meisje plaste in dr broek (rok) en ze gingen gewoon vrolijk verder een lieten alles liggen. Lekker fris, en heel verstandig met de situatie in de buurlanden op het moment. Wel word er gezegd “don't shake hands” maar daar gaan we het alleen niet mee redden. De geweldige eigenaren van de stichting proberen zelf ook al jaren ze de hygiene bij te brengen. Dus hebben we besloten het hele lokaal flink schoon te maken na schooltijd. Wat een werk. Wat hygiene betreft valt er nog een hoop te doen en leren.
Ook vallen er regelmatig kinderen in slaap onder de les, zo gek is dat niet als ze voor schooltijd vaak nog een heel compound moeten vegen en na schooltijd worden de kinderen vaak gebruikt als lokaas om spullen aan toeristen te verkopen. Want de kleine kinderen zijn voor ons natuurlijk super schattig!
Gelukkig kwam Willemijn (de vorige vrijwilliger) langs, daar hebben we mee staan kletsen en die heeft ook een beetje uitgelegd hoe we het het beste konden aanpakken met de kinderen. Ook een praatje gemaakt met de man van Willemijn,heel bijzonder om te zien dat hij de taal al zo goed beheerst. Daar kunnen velen een voorbeeld aan nemen.
Na het poetsen was de dag al weer om, zo'n 3,5 uur gedaan over een lokaal, en dan hebben we de ramen en kasten nog niet eens gedaan.
Met het eten hadden we WIFI, zoals je weet want toen plaatsten we het vorig verhaal. Toen kregen we ook een mail van corendon dat onze terugvlucht geannuleerd is.... probleempje dus... Morgen even contact opnemen dus...
na een drankje zijn we lekker naar bed gegaan.

Woensdag 05-11
'S morgens op school de grote tafel buiten in de schaduw gezet met kleurtjes, papier en een kleine blokkendoos. De klas met de jongste kinderen van 3 en 4 jaar was het eerst aan de beurt. Per groepjes van vier hebben we lekker met ze zitten kleuren, elk groepje zo'n half uur. De eerste minuten keken ze ons vragend aan en wisten niet zo goed wat ze moesten doen. Er zaten groepjes bij die uitzichzelf begonnen te kleuren en sommige moesten we helpen. Een meisje kwam aan met een heel boos gezicht, je kon aan haar tekening ook wel een beetje zien dat er een hoop boosheid in haar zat. Wat ze heeft meegemaakt weet ze alleen zelf maar heel leuk om te zien was dat ze met een grote glimlach wegliep van tafel toen we klaar waren.
Ook heel gelukkige en blije kinderen, maar ook een meisje wat zo bang was voor ons dat ze weinig op papier kreeg en in dr rokje plaste, het liep zo langs d'r benen in het zand.
Alleen zo'n dag maakt al veel indrukken.
Na schooltijd hebben we weer als een gek in de hitte nog een lokaal staan boenen.
Wel kregen we hulp van een jochie wat een een beetje rond aan het hangen was, heel lief! Maar of het geholpen heeft. Wel met een goede bedoeling in ieder geval.
Na het douchen e.d. Wilden we vertrekken om boodschappen te doen om zelf wat te gaan koken, deur op slot gedraaid maar de cilinder ging kapot.
Tja..... lastig! Sleutel nog in de deur en maar hopen dat je ze dan kan vertrouwen! En dat kon, we kwamen terug na een bak koffie en de boodschappen en Alagie (degene die de huur regelt) ging meteen een nieuwe cilinder halen en plaatsen.
Eind goed, al goed! Gekookt en daarna met alle dozen aan de gang tot diep in de nacht. Alles is open en we hebben overzicht!
Na een telefoontje met Corendon kregen we de nieuwe tickets, helaas moeten we 5 dagen langer blijven... Op 2e kerstdag vliegen we terug en zullen rond middernacht op Schiphol aankomen.

Donderdag 06-11
Op school weer aan de grote tafel zitten kleuren en spelen met een oudere klas, heel leuk en die wisten meteen wat ze wilden! Lekker kleuren en tekenen.
Plotseling kwam de verpleegkundige naar buiten om te vragen of Nadine kon helpen bij een bevalling in de kraamkliniek, geen idee dat de vrouw al zover was want ze kwam heel kalm aangelopen enkele minuten ervoor.
Ze was ook nooit op controle geweest, hier was Antonia ook erg boos over.
Na het zetten van het infuus duurde het ongeveer een half uurtje tot de weeën kwamen. Nadine heeft nog nooit een bevalling in Nederland meegemaakt maar weet wel zeker dat het er hier anders aan toe gaat aangezien ze hier niet de middelen hebben die wij gewend zijn. Toen de kleine baby boy geboren werd had hij nog aardig wat opstartproblemen maar na 3 pogingen zijn leven te redden is het gelukkig toch gelukt. Een uur later is moeder met de pasgeborene vertrokken. Op hoop van zegen dat dat goed is gegaan aangezien moeder nog behoorlijke bloedingen had. Nadine is een hele ervaring rijker hierna!
Na wat eten en wat telefoontjes van Nadine naar het thuisfront om alles te vertellen, zijn we een koffie gaan drinken bij typisch hollands (met nieuwe eigenaar die alles perfect voor elkaar heeft met heerlijke koffie en heerlijk eten!!)
Nog even wat uurtjes strand gepakt, waar Nadine zich heeft laten masseren in een of andere afthanse schuur. Maar het was heerlijk, en na een kleine fooi aan de meid ging ze bijna huilend naar huis van dankbaarheid. Ontroerend....
En natuurlijk de avond afgesloten met onze vrienden bij Ali Babba, Nadine was toe aan een borrel na deze avontuurlijke dag... ( 1 koffie, 1 Guinnis, 3 bier & 2 sprite voor maar € 5,72 en dat midden in het toeristengebied Senegambia).

Vrijdag 07-11
'S morens vroeg vertrokken met Yankuba voor een dagje Banjul om ons visa te verlengen en wat te winkelen, een heel gedoe met bushtaxi's en alles eromheen. Heerlijk om weer in het echte Gambia te zijn!
“Heb je al ontbeten Yankuba?” “ja, met thee, wij ontbijten niet” dus we hebben even ergens een broodje met 'm gegeten.
Hij vertelde ook dat de gekregen pannekoeken mix ze de ochtend ervoor heerlijk heeft gesmaakt!
Aangekomen bij Immigration bleek er niemand te zijn, ook echt Gambia. Dan maar naar de markt om ons daar een poot uit te laten trekken. Maar Nadine heeft wél het jurkje wat ze per sè wilde hebben!!
Eenmaal terug in Kololi lopen we wat langs de straten met Yankuba, plots horen we een klap. Een (blijkbaar) blinde jongen die van school kwam loopt keihard tegen een geparkeerde auto... Tjonge jonge niet eens een stok, we hebben hem wat verder begeleid. Wat voelen we ons nog steeds kut dat we hem geen stok konden geven!!
Aangekomen in het huisje zijn we op de bank gaan zitten, om 17:00 werden we allebei wakker... Tot ongenoegen van Nadine die toch heel graag aan het strand had willen liggen!

Zaterdag 08-11
Om half 12 hadden we afgesproken met Yankuba, zijn neefje en nichtje.
Dagje strand en naar het apenpark in Bijilo, een heel avontuur want ze zijn nog nooit verder geweest als de hoofstraat van hun compound in Brikama. Ze hebben hun ogen uitgekeken, alleen al de weg naar het strand toe.
We hebben nootjes gekocht voor de apen en die hebben ze uit de hand gevoerd. Daarna hebben we ongeveer 4 uur gespeeld in het water en langs het strand gewandeld. De dag van hun leven, hoe gek het ook klint voor ons. Daarna zijn we in een lokaal restaurantje gaan eten, wat ook helemaal nieuw voor ze was. We hebben ze teruggebracht met de bushtaxi en 5 bananendozen vol met kleding en schoenen. We werden zoals gewoonlijk zeer hartelijk onthaald op de compound. Veel nieuwe baby's, er werd er ook nog een aan Nadine aangeboden..
Zondag 09-11
Huisje opgeruimd, schoongemaakt en daarna naar het strand. Helaas geen zon vandaag...
'S avonds wat gedronken in onze stamkroeg en de hele nacht wakker gelegen van dealende rasta's met harde muziek.
Maandag 10-11
Ik ben vandaag alleen naar school gegaan, Nadine had geen oog dichtgedaan dus die heb ik laten liggen. Tot de pauze heb ik lekker met de kleintjes zitten kleuren en spelen.
Naar het strand, wat gegeten en lekker gerelaxed in de zon. Vandaag wel de hele dag!
Fotos uploaden lukt helaas nog niet... we blijven proberen...